Afgelopen week kwam ik de kamer van mijn oudste dochter op terwijl ze bezig was met haar huiswerk. Ze zit nu in de brugklas en moet daarvoor veel doen, maar ze vindt het leuk. Tot mijn grote verbazing zie ik dat ze de laptop aan heeft staan met YouTube. Mijn eerste reactie was: “Zo kun je toch geen huiswerk maken. Zo kun je je toch niet concentreren?”. Waarbij ze me vervolgens vertelde dat ze juist haar huiswerk goed kan maken met muziek/filmpjes op de achtergrond.
Toen ik hier later over ging nadenken realiseerde ik me twee dingen:
- Vroeger deed ik mijn huiswerk ook voor de tv, dus wat is het probleem?
- Mijn reactie kwam voort uit het feit dat ik er nu niet meer tegen kan als er muziek opstaat en ik moet me concentreren.
Waarom zou ik me nu als ouder dus druk maken om het feit dat ze YouTube opzet terwijl ze huiswerk maakt? Terwijl ik vanavond stond te koken dacht ik hierover na. Aangezien ik geloof dat iedereen zijn eigen oplossing kent, moet ik concluderen dat mijn dochter dus zelf het beste weet hoe ze haar huiswerk goed kan maken. Ik ga me hierover dus niet verder druk maken. Als dit is wat haar helpt, wie ben ik dan om te zeggen dat het anders moet?
Als ouders willen we onze kinderen zoveel mogelijk helpen en voordoen hoe het moet. In hun jonge jaren is dit inderdaad heel belangrijk en is dit ook hoe ze meestal leren. Maar hoe ouder ze worden, hoe meer ze het zelf moeten ontdekken en hun eigen fouten mogen maken. Daar leren ze tenslotte het meest van. En wij als ouders zijn er om ze op te vangen, te steunen en soms te helpen hun eigen oplossingen te vinden die voor hun werken!