Hulp vragen is moeilijk, dat hoor ik regelmatig van ouders in mijn praktijk. Maar klopt dit wel? Hulp vragen op zich is niet moeilijk, het is gewoon een vraag stellen aan iemand anders of die persoon je kan helpen. Onze gedachten erover en de patronen waarin we soms vast lijken te zitten, maken echter dat hulp vragen heel moeilijk kan zijn.
En juist daarom is het goed om te erkennen dat je soms hulp nodig hebt. Het kan enorm opluchten als je merkt dat je het niet allemaal alleen hoeft te doen. Zeker als je merkt dat het je juist meer stress bezorgt als je het zelf blijft proberen.
Dit is voor veel ouders herkenbaar en ik loop er zelf ook weleens tegenaan. Je wilt het graag zelf doen, zelf kunnen en denkt dat je alles alleen moet doen. Dit is heel logisch, je doet dit uit liefde voor je kind, uit verantwoordelijkheidsgevoel, of gewoon omdat je gewend bent om sterk te zijn.
Toch zijn er vaak gedachten die het lastig maken om hulp te vragen. Gedachten als:
- “Ik moet dit toch zelf kunnen, ik ben de ouder.”
- “Mijn partner heeft ook andere dingen te doen.”
- “Anderen lijken het ook allemaal te redden.”
- “Ik wil niemand tot last zijn.”
- “Misschien is het niet erg genoeg om hulp te vragen.”
Het zijn precies die gedachten en overtuigingen die maken dat je blijft doorgaan, ook als het eigenlijk niet meer gaat. Soms ziet je omgeving het nog eerder dan jijzelf. Maar je hoeft geen supervrouw of superman te zijn. Het is oké om hulp te vragen. Niemand heeft er iets aan als jij niet lekker in je vel zit, al helemaal je gezin niet.
Hulp vragen blijft lastig, dat weet ik uit eigen ervaring. En eerlijk? Ik ben dit zelf ook nog steeds aan het leren. Daarom deel ik graag een paar dingen die mij helpen als ik merk dat ik te veel hooi op mijn vork neem en die jou wellicht ook kunnen helpen om de stap om hulp te vragen kleiner te maken.
Allereerst: je hoeft het niet allemaal zelf te kunnen. Dat klinkt misschien logisch, maar voor veel ouders en met name moeders is het een hele stap om dit ook écht toe te laten. Het begint met eerlijk zijn naar jezelf: merk je dat je gespannen bent, weinig energie hebt of dat het allemaal te veel wordt? Dat zijn tekenen dat het tijd is om steun te zoeken.
Begin klein. Je hoeft niet meteen iemand in te schakelen voor alles. Soms helpt het al om iemand te laten weten dat je het even zwaar hebt, of om een klein stukje hulp te vragen bij iets concreets. Dat kan al zoveel lucht geven.
“Zelfs een kleine stap kan al zoveel verschil maken.”
Probeer het te zien als een investering, niet als falen. Hulp vragen vergroot juist je draagkracht. Het maakt je niet minder moeder (of vader), het maakt je een ouder die ruimte creëert voor rust en verbinding in huis.
Luister naar je gevoel. Vaak weet je diep van binnen al wanneer het teveel wordt. Het zachte stemmetje dat zegt: ik kan dit niet alleen, is belangrijk om serieus te nemen.
En bedenk ook: door hulp te vragen, laat je ook een voorbeeld zien aan je kind. Je laat zien dat het oké is om steun te zoeken als iets lastig is. Dit is voor kinderen ook heel waardevol om te zien!
En zet gewoon die eerste stap. Je hoeft nog niet alles te weten of alles te regelen. Alleen het aangeven dat je het even niet alleen kunt, kan al zoveel verschil maken.
“Hulp vragen is een teken van kracht, niet van zwakte.”
Een paar gedachten kunnen je helpen als het lastig is om hulp te vragen. Denk bijvoorbeeld: Het is oké om niet alles alleen te doen. Of: Hulp vragen is geen teken van zwakte, maar van zorg voor mezelf en mijn gezin.
Je kunt jezelf ook herinneren aan de voordelen voor je kind: Mijn kind heeft er ook baat bij als ik steun krijg en rust kan ervaren. Of geruststellender: Ik hoef niet perfect te zijn, het is genoeg dat ik er ben en om hulp durf te vragen.
Soms helpt het om te denken: Ik mag ruimte voor mezelf nemen zonder me schuldig te voelen. En als je merkt dat een ander het eerder ziet dan jijzelf, kun je jezelf dit voorhouden: Hulp aannemen is een teken van wijsheid, niet van falen. Zelfs een kleine stap kan al zoveel verschil maken.
Door deze gedachten regelmatig te herhalen, wordt het makkelijker om die eerste stap te zetten en hulp te vragen. Zo hoef je het niet langer alleen te doen en dat voelt vaak al een stuk lichter.
En onthoud: je mag dit leren. Net zoals ik het nog steeds leer, mag jij ook ontdekken dat het vragen om hulp je sterker maakt, rust brengt en ruimte creëert voor verbinding in je gezin.
Dus adem even diep in, erken dat je het niet allemaal alleen hoeft te doen, en durf die eerste stap te zetten. Het kan het begin zijn van meer rust, vertrouwen en plezier in jullie dagelijkse leven!